- onun-bunun
- сущ. всякого, каждого, любого. Onun-bunun sözünə baxma не слушай всякого
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
onun-bunun
Смотреть что такое "onun-bunun" в других словарях:
kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın — is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi. Qarnı ağrımaq. Qarın boşluğu. Qarnı şişmək. – Eşikağası əllərini yerə dəstək verib qalxdı, arxalığını, çuxasını düzəltdi, yana sürüşmüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeybət — is. <ər.> 1. Birinin (özü olmadığı halda) haqqında danışma, yaxud əleyhinə söz söyləmə, dalınca danışma. Məcalı qeybətə olmaz o kəs ki, əhli sənətdir. S. Ə. Ş.. Gecəgündüz işi qeybət o cahil qızların, Möcüz! Əgər vaiz qoya məşğul olarlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mechûlünneseb — (A.) [ ﺐﺴﻨﻝا لﻮﻬﺠﻡ ] onun bunun çocuğu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
dəstdiraz — f. 1) əli uzun; üzlü; həyasız, utanmaz, sırtıq; 2) onun bunun malına əl uzadan; 3) m. zalım, zülmkar, müstəbid … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
culfaçılıq — is. Culfanın işi, peşəsi, sənəti. <Fatmanisə:> Almazın atası səhərdən axşamacan onun bunun qapısında culfalıq eləyirdi. C. C.. Qayadalı kəndinin əhalisi isə xüsusilə culfaçılıqla məşğul olmuşdur. «Elm və həyat» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
culfalıq — is. Culfanın işi, peşəsi, sənəti. <Fatmanisə:> Almazın atası səhərdən axşamacan onun bunun qapısında culfalıq eləyirdi. C. C.. Qayadalı kəndinin əhalisi isə xüsusilə culfaçılıqla məşğul olmuşdur. «Elm və həyat» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
evsiz-eşiksiz — sif. Yaşayacaq yeri; evi, ailəsi olmayan. <Nazlı:> Təngə gəlmişəm. Adam evsiz eşiksiz, onun bunun küncündə nə qədər yaşayar? İ. Məlikzadə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiqat — 1. sif. Bir birinə uyğun, yaxud yekcins iki hissədən ibarət. İkiqat parça. İkiqat pəncərə. – <Şahsənəm xala> çadrasını ikiqat eləyib atdı başına. . E. Sultanov. Sərəncam bacı başında ikiqat çarşab oğlunu dolandırıb gəzdirirdi. . Ç..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iməci — is. İməcilikdə iştirak edən adam. Həyətdə iri palazlar döşəmiş, iməcilər çağırmışdı. A. Ş.. İməci olmaq – birinə kömək etmək məqsədi ilə görülən faydalı işdə iştirak etmək. <Ballının> bildirə kimi atası kəndin naxırını otarar, anası… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küləş — is. 1. Taxıl döyüldükdən sonra qalan quru çöplər; iri saman. Dəni küləşdən ayırmaq. Damı küləşlə örtmək. – Məşədi Ağakişi əlində yaba küləşi eşələyib qarışdırır. C. M.. Məktəb binası köhnə, üstü küləşlə örtülmüş yastı yapalaq bir dam idi. Q.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
